In de zevendelige serie ‘Zij Varen Mee’ wordt in de week van Gay Pride elke dag een opvarende geïntroduceerd die de boot van Stichting OndersteBoven komt versterken tijdens de Canal Pride van zaterdag 2 augustus. Vandaag de beurt aan Tatjana Miert-Willighagen; het is haar speciale wens ooit een keer mee te varen met de Gay Pride. Nu ze is gediagnosticeerd met kanker, is dit hét moment om dat in de praktijk te brengen.

tatjana

Wie ben je?

Ik ben Tatjana, oorspronkelijk uit Deventer maar woon nu in Zaandam met manlief Mario en onze twee kinderen. Vorig jaar werd er kanker bij mij geconstateerd: borstkanker met uitzaaiingen naar de lymfeklieren en de nekwervel. Behandelen was helaas niet meer mogelijk en dus werd het tijd om mijn bucketlist tevoorschijn te halen.

“Gay Pride is voor mij het ultieme feestje. De sfeer, de energie: alles komt daar samen”

 En wat stond daar op?

[Tatjana’s lach schalt over het terras] De Gay Pride, natuurlijk. Iedereen zegt altijd dat Koningsdag het mooiste feest van het jaar is, maar voor mij is Gay Pride het ultieme feestje. De sfeer, de energie: alles komt daar samen. Ik vind het zo bijzonder dat deze groep, dat toch wel een minderheid is en waar ik mij mee identificeer, in een betrekkelijk korte tijd zo’n enorme groei heeft doorgemaakt en dat samen viert.

Ik heb jarenlang in de ouderenzorg gewerkt en met eigen ogen gezien dat vooral de oudere generatie met een andere seksuele oriëntatie het moeilijk heeft. Het is onbespreekbaar en er wordt een hoop geroddeld. En dat er dan elk jaar zo’n Canal Pride is waar álles gewoon zichtbaar is, vind ik echt geweldig.

         “Dit is denk ik mijn grootste wens die in de praktijk wordt gebracht. Ik weet         dat ik hierna nog wel de tijd heb om mee te varen, maar ik weet niet hoe ik me dan voel”

En dit jaar sta je er zelf!

Ja, en daar ben ik zó dankbaar voor. Dit is denk ik mijn grootste wens op mijn bucketlist die in de praktijk wordt gebracht. Ik weet dat ik hierna misschien nog wel de tijd heb om mee te varen, maar ik weet niet hoe ik me dan voel. Vorig jaar heb ik ook moeten missen vanwege de medicijnen en stel dat ik uitzaaiingen in mijn longen krijg, dan is het perspectief direct heel anders.

Dus een paar weken geleden heb ik daad bij woord gevoegd en een oproepje op Facebook gedaan. Ik dacht: eens zien wat er gebeurt, je weet maar nooit. Uiteindelijk hebben anderen mijn verzoek weer doorgestuurd en zijn alle organisaties die meevaren aangeschreven. En zo ben ik bij jullie op de boot terecht gekomen [weer die aanstekelijke lach]! En joh, wat heb ik er veel zin in!

         “Ik zeg altijd: leef en laat leven. Helaas is dat voor veel mensen anders”

 Wat maakt Gay Pride voor jou onmisbaar?

Het is een statement. Het raar vinden van bepaalde groepen gebeurt nog altijd in deze maatschappij. Mensen worden nog altijd niet of minder geaccepteerd. En mensen die dan in het leer gekleed, met blote billen en piercings in op een boot staan, staan echt ergens voor. Ze maken een statement en laten twee werelden elkaar ontmoeten. Sommige mensen snappen dat nog steeds niet en daarom is het belangrijk dat het elk jaar weer gebeurt; die ontmoetingen moeten plaats blijven vinden. Ik zeg altijd: leef en laat leven. Helaas is dat voor veel mensen anders. 

Ben je wel eens eerder geweest?

In 2011 en 2012 was ik er ook, toen heb ik van de kant gekeken. Ik stond bij een van de laatste bruggen en was heel erg onder de indruk. Die energie, de mensen, de muziek, alles! Ondanks de regen spatte de energie er vanaf; en dat werkt enorm aanstekelijk. Dat vind ik ook zo mooi: dat de mensen op de boot urenlang hun energie delen met de mensen aan de kant. Die uitwisseling is heel bijzonder.

         “Ik wilde laten zien van ‘Hee, ik accepteer jou zoals je bent’. Dát wil ik straks      ook overbrengen. Ik ga er in ieder geval mijn best voor doen om die        ontmoeting plaats te laten vinden”

Verwacht je ook zulk spektakel nu je zelf op een boot staat?

Nou ik laat het vooral allemaal een beetje over me heen komen. Ik heb heel veel zin om daar met een stel leuke mensen een fantastische middag te beleven. En hoewel ik het dansje niet mee kan doen, ga ik proberen om vanuit mijn rolstoel contact te leggen met het publiek. Toen ik vanaf de kant naar de boten keek, probeerde ik een connectie met de mensen te krijgen. Ik wilde laten zien van ‘Hee, ik accepteer jou zoals je bent’. Dát wil ik straks ook overdragen. Ik ga er in ieder geval mijn best voor doen om die ontmoeting met de kant plaats te laten vinden.

Verder neem ik mijn dochter mee; dat vind ik ook geweldig. Ze is 16 jaar en toen ik haar meevroeg verwachtte ik eigenlijk dat ze dat als eigenwijze puber nooit zou doen, maar tot mijn verbazing zei ze direct ja. Heel graag zelfs. Dus dat wordt super. We zijn nu bezig met onze outfits; dat is nog best een uitdaging. Maar we hebben er allebei heel veel zin in.

         “Ik zou nog graag een foto van Erwin Olad hebben. Wat die man doet, is    fantastisch”

Als je niet ziek was geweest, zou je dan ook op een boot hebben gestaan?

Misschien wel, maar nu nog niet. Mijn tijdsbesef is gewoon heel anders. Al die medicijnen zijn een aanslag op m’n lichaam dus verschilt het per dag hoe ik me voel; laat staan per jaar. Verder zou ik ook nog heel graag een foto van Erwin Olaf willen hebben; ik ben groot fan van zijn werk. Wat die man doet, is fantastisch. Maar dat verwacht ik niet hoor; hij maakt immers foto’s van Máxima dus wat zou hij met mij moeten [weer die denderende lach]…

Mocht Erwin Olaf zich willen melden voor deze eervolle klus, kan hij een mail sturen naar info@stichtingondersteboven.nl. Tatjana zal zijn inspirerende muze zijn en wij zorgen voor de blauwe M&M’s tijdens de shoot.

In de zevendelige serie ‘Zij Varen Mee’ wordt in de week van Gay Pride elke dag een opvarende geïntroduceerd die de boot van Stichting OndersteBoven komt versterken tijdens de Canal Pride van zaterdag 2 augustus. Vandaag de beurt aan matroos Chris Rijksen. 

Q: Wie ben je?Schermafbeelding 2014-07-29 om 18.20.18

Ik ben Chris Rijksen, 22 jaar, beeldend kunstenaar en vraagteken. Ik schrijf momenteel mijn masterscriptie aan het Sandberg Instituut in Amsterdam. Wat overigens een helse klus is.

Q: Dus wat afleiding kun je wel gebruiken. Is het voor het eerst dat je meevaart?

Het is de tweede keer dat ik meevaar; twee jaar geleden voer ik mee op de boot van Expreszo. En daarvoor heb ik ook nog een keer vanaf de kant gekeken. Maar dat vond ik eigenlijk behoorlijk heftig; zóveel mensen. Ik vond het een leuk feest maar voelde me er niet erg tot aangetrokken omdat het zo massaal was.

“Wel heb ik me afgevraagd of we politiek bezig waren. Shirtjes met daarop ‘Wat ben ik blij om homo te zijn’ is voor mij toch een beetje hetzelfde als ‘Wat ben ik blij dat het gras groen is’”

Vanaf de boot is dat wel anders; samen met een groep vrienden op een boot dat niet eens een boot te noemen is en lekker aapjes kijken de andere kant op. Wel heb ik me die eerste keer afgevaagd of we nou politiek bezig waren of simpelweg een leuk feestje hadden.

We droegen t-shirts met daarop de tekst ‘Wat ben ik blij om homo te zijn’. Voor mij is dat ongeveer hetzelfde als ‘Wat ben ik blij dat het gras groen is’. Ik vond dat we toen niet een enorm politiek statement maakten, maar tegelijkertijd was ik wel heel erg onder de indruk van boten van de politie en de krijgsmacht. Dat deed me wel wat.

“Als ik het voor het zeggen had, zou ik ook graag een boot zien met ouders en allies erop. Mensen die niet per se LGBTQ zijn, maar wel met hart en ziel achter hun geliefden staan”

Wat ik graag zou willen zien is dat iedereen mee kan varen. Ik snap wel dat het duur is om mee te varen omdat de organisatie veel geld kost,  maar dat werkt natuurlijk wel als een filter die niet helemaal eerlijk en zinnig is. Het zou mooi zijn als een grote, commerciële opvarende als Rabobank ook voor kleinere organisaties die niet de middelen hebben, betaalt.

Q: Wat maakt Gay Pride volgens jou belangrijk? 

Dat een minderheid daar toch met z’n allen staat, dat je samen bent en het leuk hebt. En dat iedereen meedoet. Ook is het indrukwekkend dat instituten zoals de marine, de landmacht of politieke partijen meevaren Dat ook zij laten zien ‘we staan achter jullie’. Dat is heel belangrijk.

Als ik het voor het zeggen had, zou ik ook graag een boot met ouders en allies zien. Mensen die niet per se LGBTQ zijn, maar wel met hart en ziel achter hun geliefden staan. Die mensen verdienen ook een boot.

“Ik kijk ernaar uit om daar met mensen te staan die ik graag mag. En ik neem zeker wat hygiënische doekjes mee”

Q: En hoe ga jij straks op de boot staan? Wat kunnen we van matroos Chris verwachten? 

Nou, ik moet eerst nog mijn outfit bij elkaar vinden. Maar als ik daar eenmaal sta, wil ik vooral veel dansen en lol hebben. Ik kijk ernaar uit om daar met mensen te staan die ik graag mag. Én ik neem zeker wat hygiënische doekjes mee. De vorige keer was het toilet niet meer dan een soort plank met een gat erin en daarvoor twee deurtjes. Niet echt ideaal. Of ik aan het einde van de dag nog iets kan, vraag ik me af. Dansen en biertjes drinken vanaf een uur of 12 tot aan de avond hakt er toch wel in…

Door Dorien Rozingbo

In de zevendelige serie ‘Zij Varen Mee’ wordt in de week van Gay Pride elke dag een opvarende geïntroduceerd die de boot van Stichting OndersteBoven komt versterken tijdens de Canal Pride van zaterdag 2 augustus. Vandaag het muzikale ingrediënt van de boot. 

Q: Wie ben je? 

A: Ik ben Bo, en werk onder de naam Bo Monde als professioneel DJ. Op de boot van Stichting OndersteBoven zal ik dan ook voor de muziek zorgen.

Q: Kijk, dat is nog eens een praktische matroos die we erbij hebben. Muziek toch wel ‘vrij’ belangrijk. Hoe ben je zo in dat wereldje beland? 

Van jongs af aan ben ik al bezig met het draaien van muziek. Eerst voor familie, daarna op school. Ik kwam rond mijn zestiende veel in het COC van Amsterdam en daar zochten ze vrijwillige dj’s. Ik bleef maar reageren op de vacature maar ze wezen me steeds af omdat ze me te jong vonden. Uiteindelijk hebben ze toch toegegeven en mocht ik draaien. Toen ging het heel snel: ik ging draaien in de Trut, de Roxy, de Melkweg en club Mazzo. Inmiddels heb ik elke club in Amsterdam wel zo’n beetje gehad en draai ik veel in het buitenland.

“Eigenlijk zit je in een soort gay-achtbaan die door heel Amsterdam gaat. En dat dan urenlang”

Q: Zo, dat is een stevige lijst. En een boot? Heb je dat al eerder gedaan? 

A: Vorig jaar heb ik het voor het eerst gedaan, voor stichting de Kringen. Het is echt heel extreem. Je staat uren in het middelpunt: duizenden mensen zijn daar om naar jou te kijken. En dan heb ik het nog niet eens over de hitte en het feit dat onze boot pech kreeg waardoor we meer dan twee uur stil hebben gelegen. Maar al met al is het een ongelofelijke kick. Ook als dj. We hadden Rainbow in the Sky van Paul Elstak als thema-song en dat werkte heel goed; ook de mensen op de kant deden het dansje mee. Eigenlijk zit je in een soort gay-achtbaan die door heel Amsterdam gaat. En dat dan urenlang.

Q: En als je niet draait, sta je dan elk jaar aan de kant?

A: Ik ben altijd wel naar Gay Pride gegaan, maar vind het al snel te massaal. Het liefst draai ik, dan heb ik tenminste wat te doen. Je ziet wel dat Gay Pride door de jaren heen wat verandert is: de botenparade is een stuk commerciëler geworden. Er gaat ook veel meer geld in om en de organisatie is een stuk professioneler geworden.

“De mensen op de kant willen ook graag meezingen en dansen. Dat moet je altijd in je achterhoofd houden als je de muziek kiest”

Eigenlijk moet je het gewoon zien als een carnaval. Het is inderdaad een uitvergroting van alles, maar dat is ook de charme van het feest. Mensen komen van heinde en ver om het mee te maken. Zoals de Gay Pride in Amsterdam is, is het nergens. Berlijn of Keulen zijn weer heel anders. Wij pakken het hier echt heel professioneel aan en behouden tegelijkertijd de spontaniteit. Dat maakt het echt uniek.

“Ik heb de opdracht gekregen om niet te cliché gay te draaien. Dit jaar dus geen YMCA”

Q: En hoe ga jij zaterdag de boot op?  

A: Ha, nou ik ben nu al heel erg excited. En ik heb in ieder geval van vorig jaar geleerd dat ik mijn grote regenbooghanddoek meeneem om de apparatuur tegen al dat water te beschermen. En er gaat sowieso een poncho mee. Verder heb ik de opdracht gekregen om niet te cliché gay te draaien: dit jaar dus geen YMCA maar meer electro-pop achtige muziek. Een uitdaging want je wilt dat mensen op de kant ook meedoen: dat moet je altijd in je achterhoofd houden als je de muziek kiest. Maar ik ga niet mijn hele set van tevoren vastleggen, zo werk ik niet. Ik pas mijn muziek aan op het moment.

Door: Dorien Rozing

In de zevendelige serie ‘Zij Varen Mee’ wordt in de week van Gay Pride elke dag een opvarende geïntroduceerd die de boot van Stichting OndersteBoven komt versterken tijdens de Canal Pride van zaterdag 2 augustus. We beginnen deze serie met Marloes Meuzelaar, coördinator van Stichting OndersteBoven en officieuze kapitein van de boot waar OndersteBoven de Amsterdamse grachten mee zal bevaren. 

marloes

Q: Marloes, het is jouw eerste keer op een boot tijdens de Canal Pride. Kun jij je allereerste keer langs de kant nog herinneren? 

A: Jazeker! Dit wordt geloof ik [denkt lang na] mijn negende Gay Pride. De allereerste keer dat ik het feest meemaakte was ik nog in de veronderstelling dat ik hetero was en wist ik überhaupt niet dat er iets als de Gay Pride bestond. Totdat mijn toenmalige vriendje mij meenam om ‘even te gaan kijken’. Ik wist niet wat ik zag! Het hele Rembrandtplein stond vol met dragqueens. Die wereld was zo onbekend dat het bijna voyeuristisch voelde: stiekem gluren naar dragqueens.

Al met al heeft het best indruk gemaakt. Inmiddels is die wereld die toen zo vreemd was, onderdeel van mijn eigen wereld geworden; dat had ik toen nooit voor mogelijk gehouden.

“Ik denk dat de botenparade voor de buitenwereld heel leuk is, maar de week ervoor is voor de hechtheid van de gemeenschap minstens zo belangrijk”

Q: Wat is voor jou het unieke aan Gay Pride?

A: Op het eerste gezicht is het natuurlijk een machtig mooi feestje. Maar wat ik vooral goed vind, is dat voor één dag de rollen omgedraaid zijn. Normaal gesproken leven we in een hetero-normatieve wereld maar op deze dag is gay-zijn een beetje ‘de norm’.

Ook vind ik de week vóór de parade heel bijzonder: dan zie het echt het hart van de LGBTQ-gemeenschap. Er wordt zoveel georganiseerd en er zijn zoveel vrijwilligers op de been. Je voelt de betrokkenheid echt in de stad. Ik denk dat de botenparade voor de buitenwereld heel leuk is, maar de week die daaraan vooraf gaat is voor de hechtheid van de gemeenschap minstens zo belangrijk.

“We zijn van oudsher een stichting bedoeld voor vrouwen maar anno 2014 we willen zo divers mogelijk zijn”

Q: Wat is de bijdrage van de OndersteBoven-boot daaraan?

A: Nou over het thema van de boot kan ik nog niet zoveel zeggen, maar OndersteBoven wil sowieso diversiteit uitstralen. We zijn van oudsher een stichting bedoeld voor vrouwen, maar anno 2014 willen we zo divers en inclusief mogelijk zijn; dat maakt de gemeenschap sterk. We hebben altijd meegevaren onder de noemer “Trotse Lesboot” en hebben nu voor het eerst een gemengde boot. Ik ben dan ook behoorlijk trots dat we de stichting op deze manier in de spotlight kunnen zetten.

“Oh god, ik moet iedereen ook weer veilig aan wal brengen” 

Q: Ok, over het thema mogen we dus niets weten. Maar jij bent straks wel een beetje de moeder van de boot. Hoe ga jij daar staan? 

A: Nou, volgens mij heb ik het eerste uur vooral de zenuwen dat niemand van die boot valt. En dat iedereen genoeg water drinkt als het warm is. Maar ik heb me ook voorgenomen om daar met m’n drankje te gaan staan en enorm te genieten. Ik wil echt proberen alles in me op te nemen en het feest eens vanaf het water te ervaren. En natuurlijk wil ik ook weer iedereen veilig aan wal brengen. Maar als ik dat zeg, klink ik zeker echt als een moeder?

Q:Nu je hebt nog een week te gaan voordat het zover is. Hoe ziet die er voor jou uit?

A: Behoorlijk hectisch. Ik ben nu met de allerlaatste dingen bezig; zo moet er bijvoorbeeld nog een confetti-kanon gehuurd worden en de boodschappen mogen ook niet vergeten worden. Als je met 65 mensen zes uur lang staat de dansen, moet je toch iets meer te snacken hebben dan alleen appel en een zakje chips. En natuurlijk nog het dansje oefenen; dan hebben de mensen aan de kant ook wat te kijken.

Op donderdag 23 januari 2013, organiseerden Stichting OndersteBoven, ASV Gay & Roze 50+, in samenwerking met Zami en De Kringen, de allereerste generatie pubquiz voor lesbische, biseksuele trans- en queer vrouwen. Een initiatief dat is ontstaan vanuit een persoonlijke en oprechte interesse in elkaar. Het was een groot succes. Zo’n groot succes, dat Meeting Generations op tournee gaat door de rest van Nederland.

1074031_739050329438886_809696623_oHoe goed kennen de verschillende generaties elkaar nou eigenlijk? Hoe was dat,lesbisch zijn in de jaren ’50? Waren alle lesbische vrouwen in de jaren ’80 mannenhaters? Noemen lesbiennes van twintig zich eigenlijk nog wel lesbisch? Bestond biseksualiteit en transgender-zijn überhaupt 30 jaar geleden? Wat houdt dat anti-hokjesdenken van de queers eigenlijk in?

Jolanda Kirpensteijn, voorzitter Stichting OndersteBoven: “LBTQ-vrouwen hebben zoveel met elkaar gemeen, maar in de praktijk ontmoeten wij elkaar nooit omdat iedereen haar eigen sociale kring en hokjes heeft. Hier willen wij met deze bijzondere ontmoetingen verandering in brengen. De verschillende generaties hebben elkaar namelijk veel te bieden.”

1518679_739050322772220_843810571_oMeer dan 90 vrouwen (van 17 tot 76 jaar) kwamen in Café Heffer in Amsterdam bij elkaar. Aan elke tafel zaten vrouwen uit verschillende generaties. Per tafel werd fanatiek gezocht naar antwoorden op allerlei vragen. De presentatie was in handen van Luna Lunettes!

1559554_739050459438873_1396543441_o

Vragen zoals ‘Wie waren de eerste leden van Paars September?’ ‘Wie is de Schotse tegenhanger van Shane uit The L-Word?’ Maar, ook meer discussie vragen zoals ‘Hoe herken(de) je een lesbienne vroeger en nu?’ Er werden korte filmpjes getoond en muziekstukken gedraaid.

De sfeer was open en opgewekt. “Ik zag jonge en oude vrouwen verhalen met elkaar delen en aandachtig naar elkaar luisteren. Ondanks veel verschillen bleek er veel herkenning te zijn, sommige ervaringen blijven hetzelfde door de tijd heen.” aldus Aniek Nagtzaam, commissaris Extern ASV Gay.

1614163_739050659438853_1463641375_oMeeting Generations gaat in 2014 on tour door heel Nederland. “Van Groningen tot Maastricht, doen wij vijf verschillende steden aan. Steeds werken wij samen met lokale organisaties, zoals gay studentenverenigingen en 50+ groepen” aldus Jolanda Kirpensteijn van Stichting OndersteBoven.

Benieuwd naar de volgende locaties? Meld je aan voor de nieuwsbrief van OndersteBoven, houd www.meetinggenerations.nl in de gaten of volg Stichting OndersteBoven via facebook. Ook alle foto’s zijn te zien via onze facebook.

Hanneke Felten werd begin 2013 gekroond tot LesbICOONingin, door Stichting OndersteBoven. Zij blikt terug op 2013 vanuit lesbisch perspectief. 

hanneke felten

Tennislegende en LesBicoon van het eerste uur, Billie Jean King, gaat namens de VS naar de Olympische Spelen in Rusland. Het nieuws is een leuk kerstcadeautje voor alle lesbische en bi vrouwen op de wereld. Even stonden we als lesbische en biseksuele (LB-) vrouwen in de (s)potlights, net als toen de wet op het lesbisch ouderschap werd goedgekeurd. Maar was 2013 verder eigenlijk ook een goed LesBisch jaar? Als LesbICOONingin van 2013 maak ik graag de balans voor u op.

Wetswijzigingen

In november werd de wet op het lesbisch moederschap eindelijk goed gekeurd door de Eerste Kamer. Jaren van adviescommissies, Kamerdebatten, verhitte columns en tv-items moesten eraan vooraf gaan, maar de ongelijkheid met heterokoppels is opgeheven. En als het gaat om wetgeving was er nog meer feest dit jaar, want ook de transgenderwet werd door de Eerste Kamer goedgekeurd. Eindelijk werd een streep gezet door de mensonterende praktijk van verplichte sterilisatie om van geslacht te veranderen op je paspoort. Er valt nog wel een hoop te verbeteren en ik blijf me afvragen waarom geslacht überhaupt geregistreerd moet worden, maar voor lesBische vrouwen en transgender personen wordt het leven gelukkig een stukje eenvoudiger.

 Middeleeuwse toestanden

Echte dieptepunten voor lesBische vrouwen waren dit jaar toch wel de middeleeuwse toestanden in Uganda en in Rusland. In Uganda is op de valreep van 2013 een wet aangenomen die niet alleen homoseksualiteit strafbaar maakt, maar ook het niet verklikken van iemand anders die (actief) homoseksueel is. En in Rusland is het nu verboden om zelfs maar te praten over lesbisch, homo, bi of transgender (LHBT) zijn in aanwezigheid van een minderjarige. Volgens Poetin zou die namelijk daardoor wel eens spontaan lid willen worden van onze club. Ja, we hebben als LeBische vrouwen ook zoveel overtuigingskracht! Zelfs IKEA moet op zijn tellen passen en schrapte uit voorzorg een lesbisch stel uit hun Russische woongids. Boris Dittrich wilde de negatieve gevolgen van de anti-LHBT wetten duidelijk maken, door ons te wijzen op het feit dat onze schaatskoningin Ireen Wüst in de cel zou kunnen belanden tijdens de Olympische Spelen. De biseksuele Wüst zelf was helemaal niet van deze actie gediend en wilde liever met rust gelaten worden. Helaas zien we in februari dus geen met de regenboogvlag-zwaaiende Ireen op de Spelen. Maar niet getreurd: er zijn genoeg andere sporters die protesteren tegen de anti-LHBT-wetten in Rusland, zoals de twee Russische atletes die deze zomer met elkaar zoenden op het podium. Ik moest hierbij meteen terugdenken aan de meiden van T.A.T.U die ooit al flirtend het Songfestival opschudden, namens… jawel: Rusland!

LesBische zichtbaarheid

Een lesbische serveerster in de VS meldde geen fooi te hebben gekregen vanwege haar seksuele voorkeur. Ze plaatste de bon op Facebook en ontving direct donaties vanuit de hele wereld. Ik wilde bijna boze columns gaan schrijven en een protestmars gaan organiseren, totdat bleek dat ze het verhaal had verzonnen! Natuurlijk zullen de meeste mensen wel begrijpen dat niet iedere lesbo bijbeunt door geld te cashen via verzonnen verhalen. In Nederland staan lesBische vrouwen namelijk vaak positief in de (s)potlights. Mede dankzij LesBicoon en feminist Margriet van der Linden, die na vijf jaar  afscheid nam als hoofdredacteur van Opzij. Ook werd bekend dat de altijd goed geklede Dominique van der Heyde iedere dag de politiek mag duiden bij Nieuwsuur . En wie heeft er niet elke vrijdagavond genoten van Claudia de Breij op tv? Dat maakte weer een hele hoop ellende goed.

Wensen voor 2014

Al met al vond ik het voor Nederland een prima LesBisch jaar, maar internationaal gezien pakt het toch behoorlijk slecht uit. Er zijn gelukkig weer landen en staten bijgekomen waarin getrouwd mag worden als vrouwenkoppel, maar daar tegenover staan de regimes in landen als Uganda en Rusland die terug in de tijd lijken gaan. Daarom zijn mijn wensen voor 2014 mondiaal: een vervroegd pensioen voor Poetin, een roze lente voor Uganda en de definitieve comeback van T.A.T.U. tijdens de Openingsceremonie van de Winterspelen. Moet kunnen, toch?

 Wat deed uw LesBicoon in 2013?

Na mijn kroning door Stichting OndersteBoven als LesbICOONingin 2013 heb ik niet stilgezeten. Voor mijn werkgever Movisie heb ik samen met COC Nederland en bovenal een groep inspirerende trainers de cursus ‘Bijzonder Sterk’ mogen ontwikkelen, over eigen kracht en veiligheid voor LesBische vrouwen en transvrouwen. Ondertussen pleit ik voor meer aandacht voor LHBT in sociale opleidingen en welzijnsorganisaties, zodat een hulpverlener niet vraagt of je al een man of vriend hebt, maar met een roze bril op rekening houdt met seksuele en gender diversiteit. En omdat er in ons land gelukkig veel verschillende LHBT-interventies zijn, hebben we deze op een rij gezet in de verkenning Regenboog onder de Loep. De projecten voor LHBT-jongeren ondersteunen we, samen met veel enthousiaste jongeren, binnen het project On The Right Track. Ondertussen kwam ons boekje Stayin’ Alive uit, over hoe je als LHBT-organisatie zelfmoord kan voorkomen onder LHBT-jongeren en gaf ik samen met  113Online trainingen over hoe je praat met jongeren over zelfmoord. In mijn columns voor Joop, Zorg + Welzijn en Sociale Vraagstukken schreef ik meestal over vrolijker thema’s zoals over de  witte jurken die mijn vrouw en ik droegen bij onze bruiloft. En dat alles samen met mijn collega’s, die voor mij stuk voor stuk LesbICOONingin en koningen zijn.

Schermafbeelding 2013-12-22 om 13.31.24

GaLAkoor heeft geld nodig om de doelstellingen waar te kunnen maken. Uiteraard doen we er alles aan om subsidies te krijgen etc., maar dat is niet genoeg.

Word vriend van GaLAkoor, of neem een VIP- arrangement. Voor € 35 per jaar krijg je de digitale GaLAkrant. Hiermee blijf je op de hoogte van alle ins en outs van het koor, en ontvang je 25% korting op alle concerten, je wordt dan ‘vriend van GaLAkoor’.

Wil je een ‘VIP-arrangement’, dan betaal je minimaal € 185 per jaar, je ontvangt de digitale GaLAkrant, je krijgt twee gereserveerde plaatsen voor alle concerten, én je wordt eens per jaar uitgenodigd voor een hapje en een drankje.

Wil je ons initiatief steunen, meld je dan aan bij laurens@galakoor.nl of maak een bedrag over op bankrekening nummer 62570 tnv Stichting GaLAkoor ovv Vriend / VIP galakoor en je emailadres.

Onze dank is groot!

Tilda Russia

Op 30 juni 2013 tekende de Russische President Vladimir Poetin een wet die ‘promotie van niet-traditionele relaties onder minderjarigen’ verbiedt. Met deze wet, wordt elke uitingsvorm van niet-traditionele liefde (homoseksuele liefde) bestempeld als propaganda, en dus ‘gevaarlijk’ en strafbaar. Deze wet is in werking gezet zodat Rusland de traditionele waarden (huwelijk, religie, gezin) in het land zou kunnen herstellen.

Though my hair is short and I don’t look gay, I am always scared,” wrote Mikhail, 30, from Novosibirsk

 Met deze wet worden de fundamentele mensenrechten van lesbische, homoseksuele, biseksuele, trans-, interseksuele en queer (LHBITQ’s) mensen geschonden. Deze wet zorgt er voor dat LHBITQ’s niet meer in vrijheid en de openbaarheid zichzelf zijn. . Hand-in-hand lopen, een kus of vertellen over homo- inter- en biseksualiteit is verboden en zelfs strafbaar. Daarnaast zorgt deze wet ervoor dat elke vorm van protest tegen de wet strafbaar wordt, waardoor Russische LHBITQ-organisaties de mond gesnoerd worden.

Two things happened to me the same month: I was beaten up in front of the Russian parliament for the first time and I realised that in all my interactions, including professional ones, I no longer felt I was perceived as a journalist first: I am now a person with a pink triangle.”Masha Gessen, Russische journalist.

 De wet stimuleert een stroom aan haat, geweld, vernedering en uitsluiting vanuit de Russische bevolking zelf. Zo worden jonge homo’s via datingwebsites gelokt, om te worden mishandeld door een stel volwassen homo-haters. De mishandeling wordt vervolgens vastgelegd, en massaal op YouTube gedeeld.

Er is zelfs een officiële anti-homo- groet, een omlaaggestoken duim, die ook weer veelvuldig op de Russische facebook wordt gedeeld. Gayprides zijn al jaren lastig te organiseren in de landen rondom Rusland en in Rusland zelf, maar sinds deze wet wordt elke vorm van protest hardhandig neergesabeld door de overheid (het is immers “propaganda” dus verboden) en door groepen homohaters.

Er is ook een hoop verzet gaande in de hele wereld. Zo heeft Theater Groep Amsterdam een brief voorgelezen, weigeren grote artiesten om  op te treden tijdens de Olympische Spelen en worden er talloze filmpjes en steunbetuigingen gemaakt. Leer er alles over op onze Rusland Blog.

In februari 2014 worden de Winterspelen in het Russische Sochi gehouden. Tijdens de Spelen en in voorbereiding daarop staat Rusland in het middelpunt van de internationale journalistiek. Naast een verslag van de sportprestaties, is het dus ook het uitgelezen moment om aandacht te vragen voor discriminatie van LHBTIQ’s. Veel organisaties, zoals AllOut, COC Nederland en Stichting OndersteBoven, grijpen deze kans.

Masha Gessen, Russische journalist: “I contacted an adoption lawyer asking whether I had reason to worry that social services would go after my family and attempt to remove my oldest son, whom I adopted in 2000. The lawyer wrote back telling me to instruct my son to run if he is approached by strangers and concluding: “The answer to your question is at the airport.

Koop een LOVE=LOVE PIN

Stichting OndersteBoven wil meer bewustwording rondom de situatie in Rusland en heeft daarom  de LOVE=LOVE PIN gelanceerd, waarmee de drager laat zien dat hij of zij het niet eens is met de behandeling van LHBT’s in Rusland. Het speldje staat voor de vrijheid om jezelf te kunnen zijn, om te kunnen houden van wie je wil. Het staat voor solidariteit. Het symboliseert de eis voor volwaardig burgerschap, ongeacht een niet-heteroseksuele seksuele identiteit.

Mensen kunnen een setje van twee speldjes kopen. Een speldje draagt men zelf en de ander geeft men weg. “Het is een aanleiding om het gesprek op gang te brengen, en dat is belangrijk. Dit speldje moet een stroom aan verbinding en solidariteit in gang zetten en het bondgenootschap tussen vrij-denkende mensen in Rusland en Nederland versterken. Want om voor de liefde te zijn, hoef je helemaal niet gay te zijn,” aldus Jolanda Kirpensteijn.

De speldjes worden verkocht tegen de kostprijs van €8,50,-  en zijn in de webshop te verkrijgen.

logo-ob.png

Lieve STOB’ersVele mooie, ontroerende en goed beargumenteerde brieven hebben jullie geschreven, waarin jullie de Eerste Kamer oproepen om de Wet Lesbisch Ouderschap aan te nemen.

Morgen gaan wij, samen met COC Nederland, de brieven vol trots persoonlijk aanbieden aan de Eerste Kamer. En jullie kunnen erbij zijn! Zie het persbericht van COC Nederland voor de details.

Wij ontvingen niet alleen brieven van lesbische ouders maar ook van vele bezorgde familieleden, kennissen, vrienden en toekomstige (lesbische) moeders. Wij willen jullie allemaal bedanken!

Samen maken we de kringen in het water.

Groeten,

Stichting OndersteBoven
Jolanda Kirpensteijn, Esther Bremer, Carla Custers, Hanneke van Lindert & Marloes Meuzelaar

PERSBERICHT COC NEDERLAND
Petitie lesbisch ouderschap voor Eerste Kamer

COC Nederland overhandigt op dinsdag 12 november, mede namens stichting OndersteBoven, een petitie aan de Eerste Kamer. Daarin wordt de Kamer opgeroepen om vóór het wetsvoorstel lesbisch ouderschap te stemmen. De Senaat besluit dinsdag over de wet.

De petitie omvat brieven van meer dan zevenhonderd lesbische ouderparen en hun sympathisanten. Een groot aantal, want jaarlijks worden in totaal ongeveer 200 kinderen bij lesbische paren geboren.

Emotionele oproepen
De brieven bevatten oproepen tot gelijkberechtiging; de toon is vaak emotioneel. ‘Aangifte doen van de geboorte van mijn dochter had een feestje moeten worden maar toch voelde ik pijn in mijn maag toen er maar één ouder op het geboortecertificaat kwam te staan,’ schrijft één van de moeders.

‘Soms denk ik wel eens aan wat er mis kan gaan nu de wet er nog niet is. Wat als mijn vrouw overlijdt? Dan wordt mijn kindje een wees terwijl ze nog een mama heeft.’ En: ‘Ik wil, net als ieder ander, voor vol aangezien worden. Ook ik heb recht op erkenning dat alle energie en liefde die ik mijn kinderen bereid ben te geven, mij ‘moeder’ maken.’

Het COC riep lesbische paren in juni op om een brief aan de Eerste Kamer te schrijven, toen duidelijk werd dat de behandeling van de wet op het Lesbisch ouderschap opnieuw vertraging zou oplopen. Het COC pleit al sinds de openstelling van het burgerlijke huwelijk in 2001 voor gelijke rechten voor lesbische ouderparen en hun kinderen.

Erkennen 
De wet die de Eerste Kamer dinsdag behandelt, regelt dat lesbische ouderparen – net als heteroparen – hun kindje eenvoudig op het gemeentehuis kunnen erkennen. Nu moeten lesbische paren de band met hun kind nog regelen d.m.v. een langdurige, kostbare een emotioneel belastende adoptieprocedure. De huidige wetgeving kan er in het ergste geval toe leiden dat een kind wees wordt wanneer één van zijn moeders overlijdt.

Een substantieel deel van de brieven die dinsdag worden aangeboden, zijn afkomst uit de achterban van Stichting OndersteBoven, een organisatie die zich inzet voor de zichtbaarheid van vrouwen met een andere seksuele voorkeur of genderidentiteit.

De pers, lesbische ouderparen en sympathisanten zijn van harte welkom om bij petitieaanbieding aanwezig te zijn. Praktische gegevens:

Aanbieding petitie Lesbisch ouderschap 
Dinsdag 12 november 2013, 13u15
Ingang Eerste Kamer – Binnenhof 22, Den Haag 

Nike Illustreert confortzone

Dezelfde fietsroute naar kantoor, dezelfde kroegen, hetzelfde huis, dezelfde collega’s en dezelfde vrienden. Allerlei dingen die een mens regelmaat, geborgenheid en een gevoel van thuis geven. Fijne dingen, maar wel altijd hetzelfde.

Heb je zin in iets nieuws?

Stichting OndersteBoven nodigt jou uit om voor 1 avondje uit je comfortzone te komen, tijdens onze magic meet-up.  Laat je deze avond inspireren door verassende filmfragmenten, inspirerende mensen, muziek, gesprekken en levenswijzen. Het enige dat je daarvoor hoeft te doen is te komen en ..

..te koken! Onze magic meet-up is namelijk een potluck; iedereen neemt iets te eten mee, waardoor je niet alleen ándere dingen ziet/hoort/voelt maar ook ruikt en eet.

Verwacht een avond rondom een thema, bijvoorbeeld ‘zichtbaarheid’ of ‘hokjesdenken’ ‘intimiteit’ of ‘porno’. Wij zorgen voor verassende, spannende en/of spraakmakende input en bijzondere gasten.  Wat je ook kunt verwachten is een relaxte, positieve en open sfeer. En de rest? Dat zie je vanzelf

Voor wie? Voor vrouwen. We gaan vrouwen verbinden die elkaar in het dagelijks leven niet direct tegen zouden komen; jong en oud, wit, zwart, bi, queer, lesbisch, panseksueel of hetero, religieus of juist niet. Wij verwelkomen bondgenoten, geliefden en vrienden. Open voor zowel cis als trans- personen.

Zie hier het facebook-event.

Voor in je agenda:

Woensdagavond 2 oktober 2013

Open vanaf 18 uur

Locatie: ergens in Amsterdam (locatie volgt na aanmelding)

Kosten: iets lekkers te eten, neem net iets meer mee dan je zelf op kunt.

Opgeven via info@stichtingondersteboven.nl